Benito
Pérez Galdós: Miauw
|
Miauw is misschien wel de intiemste roman van
Benito Pérez Galdós (1843-1920), de Spaanse evenknie van
Dickens en Balzac. Met groot inlevingsvermogen wordt de ziel en de
psyche blootgelegd van de even rechtschapen als plichtsgetrouwe
ambtenaar Villaamil, die na bijna veertig jaar trouwe dienst door een
gril van het lot ontslagen wordt en zijn pensioen in rook ziet opgaan.
Villaamil heeft nog een gezin te onderhouden en doet wanhopig allerlei
verwoede pogingen om weer in dienst te worden genomen. In de steek
gelaten door zijn familie, die de ernst van de situatie maar niet wil
inzien, bindt hij de strijd aan met de duistere krachten van de
bureaucratie. Geleidelijk groeit in hem het besef van het hopeloze van
zijn inspanningen en van zijn absolute eenzaamheid. De enige die zijn
hart nog weet te beroeren is zijn kleinzoon Luis, die visoenen van God
heeft en hem het laatste zetje geeft dat nodig is om het pad van de
meest radicale loutering in te slaan.
Op lichtvoetige maar daardoor niet minder aangrijpende wijze vertelt
Galdós het verhaal van een vertwijfeld mens die een voor een de
banden met het aardse doorsnijdt en het lot in eigen hand neemt.
|
Benito Pérez Galdós (1843-1920)
geldt als de belangrijkste Spaanse romanschrijver van de
negentiende eeuw, vergelijkbaar met Dickens, Balzac of Tolstoi
(of, om in Nederland te blijven, met Louis Couperus). Met een
oeuvre van ruim honderd titels is hij een van de grondleggers van
de moderne Spaanse roman. Het
onbetwiste hoogtepunt van zijn oeuvre is de
roman Fortunata en Jacinta (1877).
In het werk van Galdós is grofweg
een tweedeling te maken: enerzijds is daar de serie historische
romans over het Spanje van de 19de eeuw, de 46 Episodios
Nacionales. Daarnaast is er zijn oeuvre van 'moderne',
contemporaine romans en toneelstukken. In vertaling verschenen
tevens de romans Marianela, Tormento, Fortunata
en Jacinta
en Mevrouw Bringas.
Op het programma staan nog Mededogen
(verschijnt in najaar 2004), Vriend
Manso en Tristana.
Zie ook ons Dossier
Benito Pérez Galdós
'Een van Pérez
Galdós'
meest beklijvende romans.' Ger Groot in NRC Handelsblad. Lees hier
de volledige recensie.
Recensie Biblion (Bibliotheek.nl):
Benito Pérez Galdós (1843-1920) is de bekendste en
productiefste
negentiende-eeuwse schrijver van Spanje. Zijn werk wordt wel vergeleken
met dat
van Balzac. Net als zijn Franse voorganger probeerde Galdós in
zijn romans zijn
eigen tijd en de voorgeschiedenis daarvan in kaart te brengen. Het
meest
geslaagde deel van zijn omvangrijke oeuvre (meer dan zestig romans)
zijn de
zogenaamde 'novelas contemporáneas' (contemporaine romans),
waarin de schrijver
zijn eigen tijd onder de loep neemt. Een van de hoogtepunten uit deze
reeks is
'Miauw', geschreven in 1888. Het is het verhaal van Ramón
Villaamil, die vlak
voor zijn pensionering wordt ontslagen en daarmee in een diepe
financiële en
psychische crisis terechtkomt. Uiteindelijk moet de oprechtheid van
deze
Madrileense ambtenaar het volledig afleggen tegen de corrupte en
frivole
omgeving waarin hij leeft. Deze tragische afloop kenmerkt het
pessimisme over de
situatie in Spanje dat zich toen meester maakte van de schrijver. De
vertaling
is voorzien van een goed, informatief nawoord en maakt deel uit van een
imposante reeks vertalingen waarmee uitgeverij Menken Kasander &
Wigman het
werk van deze belangrijke Spaanse schrijver eindelijk toegankelijk
maakt voor
het Nederlandse publiek. Gebonden; kleine druk. - Maarten Steenmeijer
|